Overzicht Wim de Vries: In Memoriam

Wim de Vries: In Memoriam

De vraag: ‘waar komt u voor?’ moet weer terugkomen in de zorg!

  • door Anke Buurma
  • Vrijdag 25 maart 2022

Afgelopen zomer nog hadden we een mooi gesprek met hem. Graag willen we Wim in herinnering houden als een wijs man en voorvechter voor ‘echte zorg in brede zin’.

Wat mijn methode van accrediteren is?

Als het gaat om de accreditatie, ga ik altijd uit van de PAS van de SNRO, die is belangrijk! Dan neem ik voor de beoordeling de cesuurkaart van de SNRO erbij en ga na wat me opvalt, weeg de antwoorden die de instelling op de vragen van de PAS geeft en daar plaats ik mijn commentaar bij. Dan komen de bijlagen van de PAS erbij, die het geheel in evidence illustreren. Dan staat het geraamte van mijn beoordeling.

Voor het grote plaatje geldt dat de missie en visie belangrijk zijn. Daar begint alles mee en het geeft richting. Als ik de missie en visie gelezen heb dan bedenk ik me: ‘is het mij duidelijk en slaat het ergens op?’. Alles wat daarop volgt staat namelijk in dienst van die missie en visie.

’Als je bij het accrediteren deze stappen doorloopt, dan voel je vaak wel aan of het goed in elkaar zit.’

Vervolgens kijk ik naar de 3 C’s van de SNRO: het conceptuele, het contextuele en het contentuele. En wat ook echt belangrijk is, is het op hbo-niveau? Dus wat is de inhoud van de lessen, welke vragen worden er getoetst en zijn werkstukken analytisch op niveau. Hier gebruiken we de niveaus van BLOOM voor.

En wat betreft de organisatorische zaken: lestijden, lesmateriaal, docenten, samenhang, studielast en bij de content de inhoudelijke opbouw van de opleiding inclusief literatuur. Als je deze 3 stappen doorloopt, dan voel je vaak wel aan of het goed in elkaar zit.

Als je begint als accrediteur is het soms lastig om kwaliteit exact aan te geven. We hebben geen afvinklijst en hup, geslaagd.
Er wordt van je gevraagd dat je kijkt hoeveel inzicht en analytisch vermogen erin zit en dan zie je synthesen.

In de zorg moet de vraag: ‘waar komt u voor?’ weer terugkomen.

Ja, de wereld is erg veranderd. Onderwijs- technisch is het allemaal digitaler geworden en dat zal niet meer weggaan. En digitaal kàn ook, maar er blijven belangrijke onderdelen die echt Face-to-Face gedaan moeten worden zoals MBK en PsBK Plato en opleidingen met veel vaardigheidsonderdelen.
De digitalisering is voor velen echt nieuw en het is voor de SNRO, en dus
voor ons als accrediteurs, belangrijk om daar goed op te anticiperen. Ik ben dan ook, o.a. met collega Wouter, betrokken bij diverse elo- projecten

Qua zorg in brede zin is alles overgenomen door bestuurskunde en daar baal ik van. Wat ik hiermee bedoel is het volgende. Toen ik in Almelo startte was daar een arts de directeur. Toen ik wegging was er een hele vleugel met managers en die wisten niets van de werkvloer.

Vroeger groeiden mensen in de zorg vanaf de werkvloer uit tot directieleden. Deze directieleden liepen wekelijks over de afdeling om te vragen wat er speelde. Nu gebeurt dat echt niet meer en dat gaat steeds meer wrijving opleveren. Dat maakt ziekenhuizen er niet mooier op.

De gezondheidszorg is in handen van bestuurders en verzekeraars. En markt-werking in de zorg, dat deugt in mijn beleving van geen kant. Patiënten die in de zorg terecht komen hoeven eigenlijk niets meer te zeggen over hoe het met hen gaat. Dat maakt de zorg er niet beter op.
Ik weet niet of ‘Corona' daar wat aan kan veranderen. Ik ben bang dat we na deze periode weer doorgaan waar we gebleven waren.

Het wachten is op inzicht en misschien helpt deze tijd. Ik heb geen glazen bol, maar ik hoop dat een arts weer tijd kan gaan maken voor de patiënt.

De vraag: ‘waar komt u voor?’ moet weer terugkomen in de zorg, nog een paar minuten tijd voor die persoon hebben, dat levert naar mijn ervaring werkelijk zo ontzettend veel op! Kort het leven met de persoon die bij je is doorlopen. Als iemand zegt dat ie is blijven zitten, kan jij daar misschien wat mee. Was het intellect, was er verdriet? Als iemand vertelt over een overleden ouder, een wedervraag klaar hebben. Zo kan er weer echt zorg geboden worden, zo kan de zorg weer compleet worden, lijf en geest als één. Laat mensen weer mens zijn, daar hoop ik op!

Wim de Vries
03-02-1935
27-01-2022

Bedankt Wim!
Team SNRO

Anke Buurma

Anke Buurma, Fotograaf en Digital Marketeer

Nieuwsgierig! Dat ben ik in een woord. Geboren als schippersdochter voer ik de eerste jaren van mijn leven met mijn ouders en zussen op een spits. We waren veel op de Seine en in Noord Frankrijk. Dat heeft mij gemaakt tot iemand die altijd kijkt waar ik ben, en hoe het daar gaat. Ik denk dan: “wat is hier “gewoon” en inspireert mij dat om door te vragen, te leren of om vriendschappen te sluiten”. Ik geniet daar enorm van! Opgroeien deed ik op een schippersinternaat in Zwolle. Ik werkte een tijd in de financiële wereld, in klassieke marketing en als commercieel directeur, alvorens ik zelfstandig werd en een eigenwijze content marketeer. Nu kies ik heel bewust voor wie ik werk. De wereld en haar bewoners moeten echt en op lange termijn mooier en gelukkiger worden door wat ik doe, dat is mijn missie! Tijdens de ontdekkingsreis van het ondernemerschap overkwam mij nog iets bijzonders. Na 6 jaar kwam mijn kinderwens uit! Ziekenhuisbezoek had niets opgeleverd. Ik was via via op de acupunctuur-bank van Manuela uit Zwolle terecht gekomen. Haar werk in combinatie met de vrijheid die ik voelde waren magisch! Dat maakt dat ik me nu met hart en ziel inzet op dit platform en jullie mee wil nemen in mijn nieuwsgierige reis. Ik gun iedereen de magie die ik vond… on ne va Anke